Szeflera parasolowata - piękne drzewko w domowej przestrzeni
Szeflera parasolowata ponownie wraca na łask. Jest rośliną okazałą i bardzo efektowną, a przy tym niezbyt wymagającą w hodowli, dlatego też coraz częściej staje się ozdobnym elementem aranżacji nowoczesnych wnętrz. Ze względu na swoje gabaryty, szczególnie dobrze komponuje się i eksponuje na tle dużych przestrzeni, nadając im ożywczego, przyjaznego, a także naturalnego klimatu oraz wyjątkowego wykończenia. Szeflera parasolowata, zwana również ostrolistną, to zaledwie jedna z trzech spośród około 700 różnych gatunków szefler, jakie uprawia się w formie doniczkowej. To wiecznie zielone drzewo, występujące dziś powszechnie w strefie tropikalnej, należy do rodziny araliowatych i pochodzi z północnych obszarów Australii oraz Nowej Gwinei. Niektóre drzewa tego gatunku, dorastają w naturalnym środowisku nawet do 20 m, natomiast w warunkach uprawy domowej, zazwyczaj osiągają wysokość w przedziale 1,5-2,5 m. Charakteryzują się korą o jasno brązowej barwie oraz dłoniastymi liśćmi, składającymi się nawet z kilkunastu mniejszych i układającymi się w kształt parasolek W naturalnych warunkach szeflera wytwarza piękne kwiatostany oraz drobne owoce, będące przysmakiem nietoperzy i ptaków. Intensywne prace hodowlane, zaowocowały z kolei powstaniem kilku efektownych odmian tej rośliny.
Specyfika uprawy i pielęgnacji szeflery
Uprawa szeflery parasolowatej nie jest skomplikowana, jednak drzewko to, podobnie jak i inne rośliny, ma swoje potrzeby i upodobania, które warto poznać, żeby mogła swoim urokiem cieszyć nasze oczy przez długie lata. Mimo, że szeflera występuje w klimacie tropikalnym, to w warunkach domowych, w czasie wiosenno-letnim, idealnie czuje się w przedziale temperatury 22-24 st. C, natomiast w sezonie jesienno-zimowym, "zadowala się" ok. 16-18 st. C. Komfortowa jest dla nich także podwyższona wilgotność powietrza, jednak nie jest to koniecznością. W sytuacji, kiedy doniczka z szeflerą umiejscowiona jest w pobliżu kaloryfera, który przesusza powietrze, można czasem lekko zrosić jej liście. Ta piękna, rozłożysta roślina preferuje miejsca dosyć jasne, ale nie o intensywnym nasłonecznieniu. Dużym walorem wizualnym szeflery ostrolistnej, są liście, zdobione przez różnokształtne białawe i żółtawe plamki oraz przebarwienia. Im stanowisko, w jakim są hodowane, jest bardziej zacienione, tym mniej efektownie prezentuje się ta roślina (liście wytracają wówczas swoje kolory).
Jeśli chodzi o podłoże, to idealne będzie utrzymywanie w donicy delikatnie wilgotnej ziemi lub torfowego substratu o pH 5,5-6,5. W okresie zimowym należy ograniczyć podlewanie rośliny. Należy unikać dla niej lokalizacji, w jakich narażona będzie ona na przeciągi. Szeflera lubi jednak świeże powietrze, dlatego w lecie można trzymać ją np. na balkonie - w lekkim półcieniu. Przede wszystkim z uwagi na szybki wzrost szeflery parasolowatej, konieczne jest jej nawożenie, najlepiej w czasie wiosny i lata (od marca do sierpnia/września). Dobrze sprawdzi się w tym przypadku specjalny nawóz dedykowany roślinom o liściach ozdobnych. Z tego samego powodu, co dokarmianie rośliny, należy ją również okresowo przesadzać (najpóźniej co 2 lata). Wiosna to także bardzo dobry czas, żeby odmłodzić szeflerę - poprzez umiejętne przycięcie czubka drzewka, wówczas roślina zyskuje możliwość rozkrzewienia się. Pozyskaną w ten sposób sadzonkę, można spróbować ukorzenić i zasadzić w nowej doniczce.
Szeflery parasolowate znakomicie sprawdzają się jako kwiaty do biura.
Co jeszcze warto wiedzieć o szeflerze ostrolistnej?
W związku z faktem, że szeflera ostrolistna może dorosnąć nawet do sufitu, warto zadbać o odpowiednie paliki - dla zapewnienia jej lepszej stabilności. Czasem zdarza się, że szeflera zaczyna chorować, wówczas, po wykonaniu szeregu czynności poprzedzających, trzeba też działać przy wsparciu dostępnych na rynku specjalistycznych preparatów. Do najczęstszych chorób, jakim mogą ulec szeflery parasolowate, zaliczyć można zgorzel zgnilakową, którą zwalczyć można odcinając chore korzenie z jednoczesnym przesadzeniem rośliny do świeżej ziemi. Czarne i brązowe plamy na liściach, mogą być z kolei oznaką alternariozy. Gdy na liściach uwidaczniają się żółte przebarwienia, a na ich dolnej warstwie znajduje się pajęczynka - mamy do czynienia z przędziorkami. Delikatne zgrubienia oraz lepka wydzielina na liściach - to oznaka, że szeflerę zaatakowały tarczniki albo miseczniki.
